Wednesday, October 31, 2007

കൊറിയന്‍ കവിതകള്‍

1) നിശ

കവി: ദോങ്ങ്-മ്യുങ്ങ് കിം : (1900 ജൂണ്‍ 4 ~ 1968 ജനുവരി 21)
നിശ,
നീലബാഷ്പത്തില്‍പ്പൊതിഞ്ഞ തടാകം.
ഞാനൊരു മുക്കുവന്‍.
നിദ്രതന്‍ തുഴവഞ്ചിയേറി
ചൂണ്ടയിടുന്നൂ കിനാവുകളെപ്പിടിക്കുവാന്‍.

2) പാറ

കവി: ചി-ഹ്വാന്‍ യു: (1908 ജൂലൈ 14~ 1967 ഫെബ്രുവരി 13)

ഞാന്‍ മരിച്ചാലോ സഹതാപമോ സന്തോഷമോ
ദേഷ്യമോ തോന്നാത്തതാമൊരുപാറയായ് മാറും.
കാറ്റിലും മഴയിലും ഉരുണ്ടുനീങ്ങീടുമ്പോള്‍
അനാദിയും വ്യക്തിത്വശൂന്യവുമാം മൌനത്തില്‍
സ്വയം ഉള്ളിലേക്കായി ചുരുളും,അതുമാത്രം.
ഒടുക്കം മറന്നേ പോം,സ്വന്തമസ്തിത്വം പോലും;
പൊങ്ങിക്കിടക്കും മേഘം,വിദൂരമിടിനാദം!
സ്വപ്നം കാണുമെങ്കിലും പാടുകില്ലൊരു പാട്ടും
കഷ്ണങ്ങളായീടിലും മിണ്ടുകില്ലൊരുവാക്കും
ഞാനിതു പോലുള്ളൊരു പാറയായ് മാറും തീര്‍ച്ച.
----------------------------------
ഇതിനെക്കുറിച്ചുള്ള അഭിപ്രായങ്ങള്‍ ഇവിടെ